မိဘေတြရဲ ႔ အုပ္ထိန္းမႈ လြန္ကဲျခင္းဟာ ကေလးေတြကို အကူအညီေပးရာ မေရာက္ႏိုင္

မိဘ အုပ္ထိန္းသူေတြအေနနဲ႔ ကေလးေတြကို တင္းက်ပ္မႈေတြကို ေျဖေလွ်ာ့ေပးသင့္ပါတယ္။ သင့္အေနနဲ႔ သင့္ ကေလးေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီေပးခ်င္စိတ္ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သင္ဟာ သူတို႔ေလးေတြကို လိုတာထက္ပိုၿပီး ကူညီေနသလိုျဖစ္ေနသလားဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္ရပါမယ္။ 

စတန္းဖို႔ဒ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေဟာင္းလည္းျဖစ္ၿပီး "အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ တစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရမလဲ" ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ေရးသားခဲ့သူ Julie Lythcott-Haims ကေတာ့ မိဘ ေတြရဲ ႔သက္ေရာက္မႈ လြန္ကဲေနျခင္းဟာ ကေလးေတြအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးတစ္ခုမွ မရွိႏိုင္ဘူးဆိုတာကို ယံုၾကည္ေနပါတယ္။ 

"ငါတို႔ဟာ ကေလးေတြကို ပန္းတိုင္ တစ္ခုကေန ေနာက္တစ္ခုကို ေရာက္ဖို႔ သိုးထိန္းသလို ထိန္းေက်ာင္းျခင္းနဲ႔ ဆိုးရြားစြာ ကူညီေပးခ်င္ေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ကို ရံႈးနိမ့္မႈနဲ႔နာက်င္မႈေတြကေန ကာကြယ္ေပးခ်င္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အလြန္အကၽြံ ကူညီေပးျခင္းကေတာ့ သူတို႔ကို ဒုကၡျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္" လို႔ သူမက ေရးသားထားပါတယ္။ "အဲဒါဟာ ငယ္ရြယ္သူေတြကို ဘ၀တစ္ခု တည္ေဆာက္တဲ့အခါ သိထားဖို႔လိုအပ္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ၊ ဆႏၵေတြ နဲ႔ အသြင္အျပင္ေတြကို ကင္းမဲ့သြားေစပါတယ္။" 

အကယ္၍ သင္ဟာ သင့္ကေလးရဲ ႔ ဘ၀မွာ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈ လြန္ကဲေနၿပီး သူတို႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြ ၊ ျပႆနာေတြတိုင္းကို ဂရုစိုက္ေပးေနျခင္းဟာ သူတို႔ဘာလဲဆိုတာ ၊ ျပႆနာတစ္ခုကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲ ဆိုတာ ၊ အရြယ္ေရာက္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘ၀နဲ႔ ကမာၻႀကီးကို ဘယ္လို ျဖတ္သန္းရမလဲ ဆိုတာေတြကို သင္ၾကားခြင့္ ပိတ္ပင္လိုက္သလိုပါပဲ။ 

ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားေတြမွာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်န္းမာေရး ျပႆနာေတြမ်ားလာေစျခင္းဟာ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့ မိဘေတြရဲ ႔ သူတို႔ကို ေက်ာင္းစာမွာ ေအာင္ျမင္မႈရေစဖို႔ ဖိအားေပးျခင္းေတြရဲ ႔ ရလဒ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ ေကာလိပ္က်န္းမာေရးအဖြဲ႔အစည္းဟာ ေက်ာင္းေပါင္း ၁၅၃ ေက်ာင္းက ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ရဲ ႔ က်န္းမာေရး နဲ႔ စာေမးပြဲ ရမွတ္ေတြကို စစ္တမ္းေကာက္ယူၿပီးေလ့လာခဲ့ၾကပါတယ္. 

ထိုေက်ာင္းသားေတြရဲ ႔ ၁၂ လအတြင္း စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈ ပ်မ္းမွ်ရလဒ္ေတြကေတာ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ လႊမ္းမိုးမႈ ၈၄ ရာခိုင္ႏႈန္း ၊ ၀မ္းနည္းမႈ ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ၊ အထီးက်န္မႈ ၅၇ ရာခိုင္ႏႈန္း ၊ ေသာကမ်ားျခင္း ၅၁ ရာခိုင္ႏႈန္း နဲ႔ ေသေၾကာင္းႀကံစည္ခ်င္မႈ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းတို႔ကို ခံစားေနခဲ့ရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ 

"မိဘေတြရဲ ႔အလုပ္က ကေလးေတြ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးတတ္ၿပီး ကုိယ့္ကိုကိုယ္ ဂရုစိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို သိဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။" လို႔ Lythcott-Haims က ဆိုပါတယ္။ 

မိဘေတြအေနနဲ႔ ကေလးေတြကို ေရာင့္ရဲ တတ္လာဖို႔အတြက္ သူတို႔ကို ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခြင့္ေပးျခင္း ၊ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ လိုအပ္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြကို ေျပာျပျခင္းတို႔နဲ႔ ကေလးေတြကို သင္ၾကားေပးႏိုင္ပါတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ သူတို႔ကို အဲဒီအရည္အခ်င္းေတြကို အသံုးခ်ခြင့္ေပးလိုက္ၿပီး ရံႈးနိမ့္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ။ ဒါဆိုရင္ သူတို႔ဟာ သူတို႔ရဲ ႔အမွားေတြကေန သင္ခန္းစာ ယူတတ္သြားၿပီး ကိုယ့္အေျခအေနကိုယ္ သိသြားၾကမွာပါ။ ရံႈးနိမ့္ျခင္းဆိုတာဟာ ဘ၀ႀကီးရဲ ႔အဆံုးသတ္မဟုတ္ပါဘူး။အဲဒါဟာ ပထမဆံုးေျခလွမ္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

သင့္ကေလးကို သင္ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ေလးေတြဟာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီးေတာ့သာ အေတြ႔အႀကံဳေတြကို သင္ၾကားခြင့္ေပးဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။အဲဒါမွသာ သူတို႔ဟာ ဘ၀နဲ႔ စာသင္ေက်ာင္းရဲ ႔ စိန္ေခၚမႈေတြကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္မွာပါ။ ဒါကို သူတို႔ေတြလုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ လက္ခံလိုက္ပါ။ 

Ref:yourtango