ကိုယ္ဝန္ တားဆီးျခင္း နည္းလမ္းမ်ား နိပ္ႀကည့္ရန္
“ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားမႈ မျပည့္စံု ပါဘဲလ်က္ ပရမ္းပတာ လက္လြတ္ စပယ္ ဖိတ္ေခၚမႈသည္ ဧည့္သည္မ်ား အတြက္ အညွာ အတာမဲ႔စြာ ရက္စက္မႈ တစ္ခုပင္တည္း။”
ပဋိသေႏၶ တားဆီးျခင္း နည္းလမ္းမ်ား ကို အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးမ်ား အားလံုး သိထားသင့္ ေပသည္။ တကယ္ေတာ့ လိင္ဆႏၵ ျပည့္ဝမႈ အတြက္ အားထုတ္ရင္း၊ မလိုခ်င္ဘဲ ကေလးေမြးျခင္း သည္ အျပစ္မဲ့သည့္ ကေလးငယ္မ်ားကို မညွာမတာ ဒုကၡ ခံခိုင္းဖို႔ လူ႔ေလာကထဲ ေခၚယူခဲ့ျခင္း သာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်န္းမာေရး၊ အိ္မ္ေထာင္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အေျခအေနမ်ား ေျပလည္ ေကာင္းမြန္ျခင္း မရွိေသးခင္မွာ မလိုလားေသာ ကိုယ္ဝန္ (Unwanted Pregnancy) မရွိေစရန္ အခ်ိန္မီ တားဆီး သင့္ေပသည္။
ကိုယ္ဝန္ မေဆာင္သင့္သူမ်ား
၁။ အသက္(၁၈)ႏွစ္ေအာက္ ငယ္ရြယ္သူမ်ားတြင္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္း။
၂။ အသက္(၃၅)ႏွစ္အထက္ ႀကီးရင့္သူမ်ားတြင္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္း။
၃။ သားသမီးဦးေရ(၄)ဦးထက္ ပိုမိုေမြးဖြားျခင္း။
ပဋိသေႏၶတားဆီးျခင္းနည္းလမ္းမ်ား
၁။ အမ်ိဳးသားမ်ား လိင္တန္ဆာစြပ္ သားေရဖံုး သံုးျခင္း။
၂။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ထိုးေဆးအသံုးျပဳျခင္း။
၃။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား စားေဆးကတ္ စားသံုးျခင္း။
၄။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား သားအိမ္တြင္း ပစၥည္းထည့္ျခင္း။
၅။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရာသီေသြးေပၚေသာ ဓမၼတာစက္ဝန္းအရ ရက္ေရွာင္ျခင္း။
၆။ အမ်ိဳးသား၏ သုက္ရည္ကို အမ်ိဳသမီးျဖစ္သူ၏ မိန္းမကိုယ္ျပင္ပ၌သာ စြန္႔ပစ္ရန္အတြက္ လိ္င္ဆက္ဆံမႈကို သတိျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း။
၁။ အမ်ိဳးသားမ်ား လိင္တန္ဆာစြပ္ သားေရဖံုး (Condom) သံုးျခင္း။
လိင္ ဆက္ဆံရာတြင္ သုက္ပိုးရည္ မ်ား မိန္းမကိုယ္တြင္း မဝင္ေရာက္ ေစရန္ ကာကြယ္ ေပးသည္။ သားသမီး ရယူလိုျခင္း မရွိသည့္ ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုး လိင္ ဆက္ဆံတိုင္း ကြန္ဒံုး(ေခၚ)သားေရစြပ္ကို သံုးစြဲရန္ လိုသည္။ လိင္ဆက္ဆံျခင္းျဖင့္ ကူးစက္ႏိုင္ေသာ ေရာဂါမ်ား ကိုလည္း ကြန္ဒံုး သံုးစြဲျခင္း ျဖင့္ ကာကြယ္ ႏိုင္သည္။
ကြန္ဒံုးသည္
- သံုးစြဲရလြယ္ကူသည္။
- ဝယ္ယူရလြယ္ကူသည္။
- စားေဆး၊ ထိုးေဆး၊ သားအိမ္တြင္း ပစၥည္း ထည့္ျခင္းျဖင့္ သားဆက္ျခားျခင္း အဆင္မေျပသူမ်ား၊ (ဥပမာ - ေသြးတိုး ေရာဂါ၊ ႏွလံုး ေရာဂါ၊ ပန္းနာ ရင္က်ပ္ စသည့္ ေရာဂါ ရွိသူမ်ား) ၏ ခင္ပြန္းသည္မ်ား သံုးႏိုင္သည္။
သားသမီးယူလိုယူလိုသည့္အခါတြင္ ကြန္ဒံုးအသံုးျပဳျခင္းကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ျခင္းျဖင့္ သားသမီးျပန္လည္ ရယူႏိုင္ပါသည္။
ကြန္ဒံုးအသံုးမျပဳမီ သတိထားရမည့္ အခ်က္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။
(၁) ကြန္ဒံုးကို ေနပူထဲမထားရပါ။
(၂) ကြန္ဒံုးတစ္ခုကို တစ္ႀကိမ္သာ အသံုးျပဳရမည္။
(၃) အျခားအဆီမ်ားႏွင့္ သံုးစြဲျခင္း မျပဳသင့္ပါ။
(၄) ရက္လြန္ (Expired Date) ျဖစ္မျဖစ္ကို ေသခ်ာစြာဖတ္႐ႈၿပီး ရက္မလြန္ေသးေသာ ကြန္ဒံုးကိုသာ ေ႐ြးခ်ယ္သံုးစြဲသင့္သည္။
(၅) ကြန္ဒံုးကို မ်ားေသာအားျဖင့္ ရာဘာသားေရ (Rubber) ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္အတြက္ သားေရကဲ့သို႔ ဆြဲမရေသာ ကြန္ဒံုးမ်ားကို မသံုးသင့္ပါ။
(၆) ကြန္ဒံုးကို သံုးစြဲခါနီးတြင္ အေပါက္အၿပဲ ပါ၊မပါ ေသခ်ာစြာစစ္ေဆးၿပီး အေပါက္ေသးေလးပင္ျဖစ္ေစ ပါလာလွ်င္ လံုးဝမသံုးပါႏွင့္။
ကြန္ဒံုး (ေခၚ) သားေရစြပ္ ႏွင့္ စိမ္း ေနသူမ်ား အတြက္ ၄င္း အသံုးျပဳနည္း ကို ရွင္းျပပါမည္။ ကြန္ဒံုး ကို ေဆးဆိုင္မ်ား၊ ကြမ္းယာ ဆုိင္မ်ားႏွင့္ လမ္းေဘး ဆိုင္မ်ားတြင္ အလြယ္တကူ ဝယ္ယူ ရရွိ ႏိုင္သည္။ ကြန္ဒံုး မၿပဲေစရန္ ကြန္ဒံုး အထုပ္ကေလးကို သတိႏွင့္ ေသခ်ာစြာ ေဖာက္ရ၏။ အသံုးမျပဳမီ သားေရစြပ္၏ ထိပ္တြင္ ေလ မဝင္ေစရန္ ဂ႐ုျပဳဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ ကြန္ဒံုး ထိပ္ဖ်ားကို လက္ညိွဳး လက္မတို႔ျဖင့္ ဖိ၍ ကိုင္ၿပီး ေယာက်္ား တန္ဆာထိပ္တြင္ ညင္သာစြာ စြပ္ပါ။ ထို႔ေနာက္ အျခား လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကြန္ဒံုးကို ေျဖခ်ပါ။ လက္မ၊ လက္ညိွဳး တို႔ျဖင့္ဖိ၍ ကိုင္ထားေသာ ကြန္ဒံုး ထိ္ပ္ဖ်ားသည္ သုက္ရည္ အတြက္ ေနရာ ခ်န္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြန္ဒံုးကို အမ်ိဳးသား၏ တန္ဆာရင္း ထိ ေရာက္ေအာင္ ေျဖခ် ရမည္။ လိင္ဆက္ဆံ ၿပီး၍ အမ်ိဳးသား သုက္ရည္ ထြက္သြားၿပီးေနာက္ ကြန္ဒံုးကို အရင္းမွ စကၠဴပါးျဖင့္ ကိုင္ၿပီး သတိျဖင့္ ေလွ်ာ၍ ျဖည္းျဖည္း ညင္သာ ခၽြတ္ယူပါ။ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ေသခ်ာစြာ ထုပ္ပိုး၍ အမႈိက္ပံုး အတြင္းသို႔ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္သင့္သည္။
ေယာက်္ားျဖစ္သူ ကြန္ဒံုး သံုးစြဲျခင္းျဖင့္ မေတာ္တဆ ကိုယ္ဝန္ ရသြားႏိုင္သည့္ ႏႈန္းမွာ အမ်ိဳးသမီး ဦးေရႏွင့္ အေရအတြက္ ေျမွာက္လဒ္ တစ္ရာလွ်င္ ေျခာက္ေယာက္မွ တစ္ဆယ့္ ရွစ္ေယာက္ အတြင္းရွိသည္။ ပဋိသေႏၶ တားဆီးျခင္း နည္းလမ္္းမ်ား အားလံုးသည္ ရာႏႈန္းျပည့္ စိတ္ခ်ရသည္ ဟု လက္လြတ္စပယ္ မေျပာလိုပါ။ မေတာ္တဆ ကိုယ္ဝန္ ရသြားႏိုင္သည့္ အခြင့္အလမ္း အလြန္ နည္းပါးလွ်င္ ၄င္း နည္းလမ္း ေကာင္းမြန္ လံုျခံဳသည္ (Safe) ျဖစ္သည္ ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။
အမ်ိဳးသားသံုး ကြန္ဒံုး အသံုးျပဳနည္း
အမ်ိဳးသမီးသံုး ကြန္ဒံုး အသံုးျပဳနည္း
How To Use Female Condom - Click here for more amazing videos
၂။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ထိုးေဆးအသံုးျပဳျခင္း။
ထိုးေဆးကို (၃) လ တစ္ႀကိမ္ တင္ပါးမွာ ထိုးေပး ရသည္။ ရာသီ ေပၚသည့္ေန႔မွ (၅) ရက္ အတြင္း ထိုးသင့္သည္။ ရာသီ ေပၚၿပီး ၅-ရက္မွ ၉-ရက္ အတြင္း ထိုးမိပါက (၁၀) ရက္ အတြင္း လိင္ဆက္ဆံမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္ သင့္သည္။ သို႔မဟုတ္ ပါက (Condom) သံုး၍ ဆက္ဆံ ႏိုင္သည္။
ကိုယ္ဝန္ တားေဆး ထိုးေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား ႏွင့္ အရင္ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြး သင့္သည္။ ကိုယ္ဝန္ မရွိမွ ထိုးရပါမည္။ မီးဖြားၿပီး ၄၅-ရက္ (သို႔မဟုတ္) တစ္လခြဲ အၾကာတြင္ ထိုးေဆး စတင္ အသံုးျပဳ ႏိုင္သည္။ ထိုးေဆးသံုးၿပီး ၃-လၾကာလွ်င္ ေနာက္ထပ္ (၁)လံုး ထပ္ထိုး ရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုးေဆး ထိုးသည့္ ရက္စြဲကို ေသခ်ာစြာ မွတ္ထား သင့္သည္။ ေဆးထိုး ရာတြင္ ေဆးထိုးအပ္မွ အျခား ကူးစက္ ေရာဂါမ်ား မျပန္႔ပြားေစရန္ ေသခ်ာစြာ ပိုးသတ္ ထားေသာ ေဆးထိုးျပြန္ႏွင့္ အပ္မ်ား၊ တစ္ခါသံုး ေဆးထိုးျပြန္ႏွင့္ တစ္ခါသံုး ေဆးထိုး အပ္မ်ားကို သံုးသင့္သည္။ ထိုးေဆး သံုးျခင္းေၾကာင့္ ေအာက္ပါ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ရရွိႏိုင္ပါသည္။
(၁) ကေလးေဝးျခင္း။
(၂) မိခင္ ႏို႔ထြက္မႈကို မထိခိုက္ ႏိုင္သျဖင့္ ႏို႔တိုက္ မိခင္မ်ား အတြက္ သင့္ေလ်ာ္ျခင္း။
(၃) ေဆးထိုးရပ္လိုက္ပါက ေဆးအာနိသင္ ကုန္သည့္အခါတြင္ ကေလး ျပန္ရႏိုင္ျခင္း။
(၄) ၃-လလွ်င္ တစ္ႀကိမ္သာ ထိုးရသျဖင့္ သက္သာျခင္း
စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။
ဤေဆးထိုးလွ်င္ တခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရာသီမေပၚဘဲ ေတာက္ေလွ်ာက္တိမ္ျခင္း၊ အခ်ိဳ႕ရာသီေသြး တစ္စက္တစ္စက္ ေပၚေနျခင္း၊ ေသြးဆင္းမ်ားျခင္း၊ တခ်ိဳ႕ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ဝလာျခင္း စသည့္အက်ိဳးဆက္မ်ား လည္း ေတြ႔ရတတ္သည္။ ထိုသို႔ ေတြ႔ႀကံဳလာရသည့္အခါ ထိတ္လန္႔ေနစရာမလိုဘဲ တတ္ကၽြမ္းသူမ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္သင့္သည္။
အလြန္အမင္း ဝၿဖိဳးသူမ်ား၊ အသည္းေရာင္ အသားဝါ ေရာဂါရွိသူမ်ား၊ ရင္သား ကင္ဆာႏွင့္ အျခား ကင္ဆာ ေရာဂါရွိသူမ်ား၊ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ိဳႏွင့္ ႏွလံုး ေသြးေၾကာက်ဥ္း ေရာဂါရွိသူမ်ားမွာ ဤ နည္းလမ္းမ်ိဳး မသံုးသင့္ပါ။ စားေဆးႏွင့္ မတည့္သည့္ စားေဆး မစား လိုသူမ်ားႏွင့္ ေဆးေသာက္ရန္ ေမ့ေလ်ာ့ တတ္သူမ်ား သည္ ထိုးေဆးကို အသံုးျပဳ တတ္ၾကသည္။ ထိုးေဆး သံုးသူမ်ားတြင္ မေတာ္တဆ ကိုယ္ဝန္ ရသြားႏိုင္သည့္ႏႈန္း အလြန္ နည္းပါးေသာ္ လည္း အဆမတန္ ဝၿဖိဳး လာတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္အလွ ထိန္းသိမ္း လိုသူမ်ား မသံုးလိုၾကေပ။
၃။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား စားေဆးကဒ္ စားသံုးျခင္း။
စားေဆး ကဒ္မ်ားသည္ ေဆးဆိုင္မ်ားတြင္လည္း အလြယ္တကူ ဝယ္ယူ ရရွိႏိုင္ေသာ အဖိုးႏႈန္း အလြန္ခ်ိဳသာသည့္ ပဋိသေႏၶ တားေဆး ကတ္ ျဖစ္သည္။
၄င္းေဆးကတ္မွ ပထမဆံုး အလံုးကို အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရာသီေသြး စေပၚသည့္ေန႔မွ တတိယေျမာက္ေန႔ တြင္ စတင္ ေသာက္ရပါသည္။ ညႊန္ျပ ထားသည့္ ျမားအတိုင္း တစ္ေန႔တစ္လံုး အခ်ိ္န္မွန္မွန္ ေသာက္သင့္သည္။ ေသာက္ရန္ ေမ့သြားပါက ထိုေဆးလံုးကို သတိရရခ်င္း ၁၂-နာရီအတြင္း ေသာက္ၿပီး ၄င္းေန႔အတြက္ ေဆးလံုးကိုေတာ့ ပံုမွန္အခ်ိန္တြင္ ဆက္ေသာက္ ႏိုင္သည္။ ေဆးကတ္ ကုန္သြားလွ်င္ ရက္မျခားပဲ အသစ္ ေဆးကဒ္၏ ပထမဆံုး အလံုးကို ေနာက္တစ္ေန႔ ဆက္ေသာက္ ရမည္ျဖစ္သည္။ ေန႔စဥ္ မွန္မွန္ ေဆးေသာက္ရန္ မေမ့သင့္ပါ။ ေဆးေသာက္ရန္ ေမ့သြားေသာ ေန႔သည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဓမၼတာပန္းပြင့္ရာ စက္ဝန္းတြင္ မ်ိဳးဥေၾကြၿပီး ကိုယ္ဝန္ရႏိုင္ေသာ ေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္ေနၿပီး အမ်ိဳးသားႏွင့္လည္း လိင္ဆက္ဆံ ျဖစ္သည္ဆိုပါက ကိုယ္ဝန္ ရသြားသည့္ သာဓက ရွိပါသျဖင့္ ေဆးလံုးမ်ားကို ဂ႐ုတစိုက္ ေန႔စဥ္မွန္မွန္ ေသာက္သင့္ ေပသည္။
ရင္သားတြင္ အဖုအက်ိတ္ ရွိသူမ်ား၊ ေသြးေၾကာ ထံုးေရာဂါရွိသူမ်ား၊ မိန္းမကိုယ္မွ အေၾကာင္းရင္း မရွိဘဲ ေသြးဆင္း ေနသူမ်ား၊ ေလျဖတ္ ဖူးသူ၊ ေလျဖတ္ေနသူမ်ား၊ သားအိမ္ေခါင္း၊ သားဥစသည့္ မ်ိဳးပြား အဂၤါမ်ားတြင္ ကင္ဆာ ေရာဂါရွိသူမ်ား၊ ႏို႔တိုက္မိခင္ (ကေလး ၆-လ အရြယ္အထိ) တို႔မွာ စားေဆး စားရန္ မသင့္ပါ။ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၊ ေဆးလိပ္ အလြန္အကၽြံ ေသာက္သူမ်ား၊ ေသြးတိုး ေရာဂါရွိသူမ်ား၊ ကိုယ္ဝန္ဆိပ္တက္ ေရာဂါ ရွိသူမ်ား၊ ဝက္႐ူးျပန္ ေရာဂါရွိသူမ်ား၊ ဆီးခ်ိဳ ေရာဂါရွိသူမ်ား၊ အသည္းေရာင္ အသားဝါ ေရာဂါ ရွိသူမ်ား၊ ႏွလံုး ေရာဂါ ရွိသူမ်ား၊ စိတ္က် ေရာဂါ ျဖစ္ဖူးသူမ်ား၊ ႏို႔တိုက္မိခင္ (ကေလး ၆-လအထက္)မ်ားသည္ ကၽြမ္းက်င္ နားလည္သူမ်ား ႏွင့္ တိုင္ပင္ ဆံုးျဖတ္ၿပီးမွ ေဆးစား သင့္ပါသည္။
တခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသမီးမ်ား ေဆးစား ခါစတြင္ ေအာက္ပါ ေဝဒနာမ်ားကို ခံစားရ တတ္ပါသည္။
၁။ မူးေဝျခင္း၊ ႏံုးေခြျခင္း ျဖစ္တတ္သည္။ (ညစာစားၿပီးခ်ိန္ (သို႔မဟုတ္) အိပ္ရာဝင္ခ်ိန္ ေသာက္သင့္သည္။ ၂-လ၊ ၃-လၾကာလွ်င္ ေပ်ာက္သြား ႏိုင္ပါသည္။)
၂။ ပ်ိဳ႕ျခင္း၊ အစားပ်က္ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ (အက်င့္ ရလာလွ်င္ ေပ်ာက္သြား တတ္ပါသည္။)
၃။ ရင္သား တင္းျခင္း၊ ရင္သား နာလားျခင္း ျဖစ္တတ္သည္။ (မၾကာခင္ ေပ်ာက္သြားႏိုင္သည္။ အဆီ၊ အဆိမ့္၊ အခ်ိဳ ေလွ်ာ့စားကာ ကိုယ္လက္ လႈပ္႐ွားမႈျပဳလုပ္ သင့္ပါသည္။)
အကယ္၍ အထက္ပါ လကၡဏာမ်ားအနက္မွ တစ္ခုခုကို ၾကာရွည္စြာ ခံစားရပါက ကၽြမ္းက်င္ နားလည္သူမ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြး၍ အႀကံဉာဏ္ ေတာင္းရန္ လိုအပ္သည္။
စားေဆး ကဒ္မ်ားကို ႏွစ္ႏွစ္ထက္ပို၍ ဆက္တိုက္ မစားသင့္ဟု တခ်ိဳ႕ ေဆးပညာ စာအုပ္မ်ားတြင္ ေရးသား ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ တခ်ိဳ႕ေဆးပညာ ေဆာင္းပါး မ်ားကေတာ့ စားေဆးကဒ္မ်ားကို ၃-ႏွစ္မွ ၅-ႏွစ္အထိ ဆက္တိုက္ စားသံုးႏိုင္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးသမီး မ်ားမွာ ကိုယ္ဝန္တားေဆး ကတ္မ်ားကို ၈-ႏွစ္မွ ၁၀-ႏွစ္အထိ စားသံုးေသာ္လည္း ဘာမွ မျဖစ္သည္လည္း ရွိပါသည္။
ျဖစ္သင့္သည္မွာ ပဋိသေႏၶ တားေဆးကဒ္ မ်ားကို ၾကာရွည္ ဆက္တိုက္ စားသံုး ေနသူမ်ားသည္ ကာလ အပိုင္းအျခားအလိုက္ သားအိမ္ေခါင္း အသားစ စစ္ေဆးျခင္း (Periodic Cervical Cytology)၊ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ စစ္ေဆးျခင္း (Checking Blood Pressure)၊ ဆီးထဲ အခ်ိဳဓာတ္ စစ္ေဆးျခင္း (Testing for Glycosuria) မ်ား မၾကာခဏ ျပဳလုပ္ သင့္သည္။
သားသမီး ရယူလိုသည့္အခါ စားေဆးကတ္ စားသံုးေနျခင္းကို ခ်က္ခ်င္း ရပ္ဆိုင္းလိုက္ပါက ထိုအမ်ိဳးသမီးမွာ ပံုမွန္ မ်ိဳးဥ ေၾကြျခင္း (Regular Ovulation)သည္ သံုးလ အတြင္း ျပန္ေပၚ လာမည္ ျဖစ္သည္။
စားေဆး ကတ္သံုးျခင္းကို ႐ုတ္တရက္ ရပ္ဆိုင္း လိုက္လွ်င္ ႏွစ္ရက္၊ သံုးရက္မွ် ေသြးဆင္းလာ တတ္သည္။ မၾကာမီ ေသြးဆင္း ရပ္သြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ၾကာရွည္ ေသြးဆင္း ေနလွ်င္ေတာ့ တတ္ကၽြမ္း နားလည္သူမ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြး သင့္ပါသည္။
ေဆးစား ေနစဥ္ ပ်ိဳ႕အန္ျခင္း၊ ဝမ္းေလွ်ာ ဝမ္းပ်က္ျခင္း ျဖစ္ေနသူမ်ားႏွင့္ ပထမဆံုး ေဆးကတ္စားသူမ်ား အတြက္ ကိုယ္ဝန္တားဆီးမႈ ရာႏႈန္းျပည့္ စိတ္ခ်ရသည္ဟု မဆိုႏိုင္ေပ။
၄။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား သားအိမ္တြင္း ပစၥည္း ထည့္ျခင္း။
ကမၻာေပၚရွိ အမ်ိဳးသမီး ဦးေရ သန္း(၆၀)ခန္႔ ဤနည္းကို အသံုးျပဳ ေနၾကသည္။ တတ္ကၽြမ္းနားလည္ သူမ်ားႏွင့္ ပစၥည္းထည့္ၿပီးလွ်င္ သားအိမ္ အတြင္းတြင္ ၅ ႏွစ္ခန္႔ ေကာင္းမြန္ စိတ္ခ်စြာ ထားႏိုင္ပါသည္။
သားအိမ္ အတြင္းသို႔ ထည့္ႏိုင္သည့္ ပစၥည္းမ်ားမွာ ပံုသ႑ာန္ႏွင့္ အမ်ိဳးအစား အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကသည္။ အဂၤလိပ္ စာလံုးႀကီး တီပံု (T) အဂၤလိပ္ နံပါတ္ ခုနစ္ (7)၊ ကြင္းႀကိဳးပံု၊ ကြင္းပံု၊ ေလးကိုင္းပံု၊ အရစ္အေခြ စပရင္ပံု စသည့္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည္။ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေၾကးနီ၊ နစ္ကယ္လ္၊ သတၱဳမ်ားေရာစပ္၍လည္း အရြယ္အစားအမ်ိဳးမ်ိဳး ျပဳလုပ္ထားၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ ပလပ္စတစ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ ထားသည္လည္း ရွိ၏။ သားအိမ္အတြင္း ပစၥည္း ထည့္မည့္ အမ်ိဳးသမီးသည္ ကိုယ္ဝန္ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ ေဆာင္ဖူးသည္၊ ကေလး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေမြးဖြား ဖူးသည္၊ ထို အမ်ိဳးသမီး၏ က်န္းမာေရး အေျခအေန၊ သားအိမ္ အရြယ္အစား အထူအပါး ဘယ္သို႔ရွိသည္ စသည္ျဖင့္ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္၍ သင့္ေတာ္မည့္ ပစၥည္းကို ထည့္ေပးရန္ လိုအပ္ ေသာေၾကာင့္ တတ္ကၽြမ္း နားလည္သူမ်ား ႏွင့္သာ ထည့္သြင္း သင့္သည္။
ာသီေသြးေပၚေနခ်ိန္ (သို႔မဟုတ္) ေပၚၿပီးစ အခ်ိန္၊ မီးဖြားၿပီး ေနာက္တြင္ (သို႔မဟုတ္) ေျခာက္လပတ္ ေက်ာ္လြန္ ၿပီးသည့္ အခ်ိန္၊ သားေလွ်ာ္ၿပီး ေနာက္ တစ္ပတ္တြင္း (သို႔မဟုတ္) ေျခာက္ပတ္ လြန္ေျမာက္ သည့္ အခ်ိန္တြင္ သားအိမ္တြင္း ပစၥည္း ထည့္ျခင္းကို ခံယူ ႏိုင္ပါသည္။
မီးယပ္ ဆိုင္ရာ ဓမၼတာ မမွန္သူ၊ အဆင္း မ်ားလြန္းသူ၊ သားအိမ္ အေနအထား ပံုမွန္ မဟုတ္သူမ်ား၊ သားအိမ္ (သို႔မဟုတ္) သားအိမ္ျပြန္ ေရာင္ရမ္းေသာ ေဝဒနာခံစားေနသူမ်ား၊ သားအိမ္မွအပ အျခားေသာ ေနရာ (ဥပမာ-သားအိမ္ျပြန္) တြင္ သေႏၶတည္ဖူးသူမ်ား၊ ဆီးပူ ေညာင္းက် ေရာဂါျဖစ္ေနသူႏွင့္ သားအိမ္လည္တံ တြင္ ေရာဂါရွိေနသူမ်ားမွာ သားအိမ္တြင္း ပစၥည္း ထည့္ျခင္းနည္းကို မသံုးသင့္ေပ။
သားအိမ္တြင္း ပစၥည္း ထည့္ရန္ သင့္ေတာ္သူ မ်ားမွာ အနည္းဆံုး တစ္ႀကိမ္ ႐ိုး႐ိုး မီးဖြားၿပီး သူမ်ား၊ ႏို႔တိုက္မိခင္မ်ား၊ သားသမီး ဦးေရ ျပည့္စံုၿပီး သားေၾကာ မျဖတ္လို ေသးသူမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ သားအိမ္ တြင္းထည့္ ပစၥည္းမ်ားမွာ ႏိုင္လြန္ႀကိဳး အၿမီးတန္း (Nylon Thread Tail) ေလးမ်ား ပါရွိတတ္ၿပီး ယင္းႀကိဳးေလးသည္ သားအိမ္ လည္တံမွ တဆင့္ မိန္းမ အဂၤါဇာတ္ (Vagina) ထဲတြင္ ရွိေန တတ္သျဖင့္ ၎ အၿမီးတန္း ေလးကို မၾကာခဏ စမ္းသပ္ၾကည့္ျခင္း အားျဖင့္ သားအိမ္တြင္း၌ ထိုပစၥည္း ေနသားတက် ရွိ၊မရွိ သိသာ ႏိုင္သည္။ သားအိမ္တြင္း ပစၥည္း ထည့္ထားေသာ အမ်ိဳးသမီး မ်ားသည္ အခါအားေလွ်ာ္စြာ ျပန္လည္ စမ္းသပ္ စစ္ေဆးမႈ ခံယူရန္ လိုအပ္ပါသည္။
သားအိမ္တြင္း ပစၥည္းထည့့္ျခင္း နည္းလမ္းကို အသံုးျပဳျခင္းေၾကာင့္-
(က) ေငြ အကုန္အက် သက္သာျခင္း
(ခ) ကိုယ္ဝန္ မရွိေစရန္ စိတ္ခ်ရျခင္း
(ဂ) ေန႔စဥ္ ေဆးေသာက္ရသည့္ ဒုကၡမွ ကင္းေဝးျခင္း
(ဃ) ႏွစ္ရွည္ အာနိသင္ရွိျခင္း
(င) သားသမီး ျပန္ရယူလိုလွ်င္ လြယ္ကူျခင္း
(စ) ႏို႔တိုက္မိခင္ မ်ား အတြက္ မိခင္ႏို႔ ထြက္ျခင္း
(ဆ) လိင္ ဆက္ဆံရာတြင္ အေႏွာင့္အယွက္ မရွိျခင္း
(ဇ) ေဆးခန္းသို႔ မၾကာခဏ လာရန္မလိုျခင္း
စသည့္ အက်ိဳး ေက်းဇူးမ်ား ရရွိေစပါသည္။
သားအိမ္တြင္း ပစၥည္းထည့္သည့္အခါ ႐ုတ္တရက္ မူးေမ့သြားျခင္း (Fainting or Collapse) ျဖစ္တတ္သည့္ သာဓက လည္းရွိသျဖင့္ ပစၥည္း ထည့္မည့္ အမ်ိဳးသမီးအား ေသခ်ာ ရွင္းလင္း ေျပာျပ ထားရပါသည္။ တခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသမီး မ်ားမွာ သားအိမ္တြင္း ပစၥည္း ထည့္ၿပီး ေနာက္ ဓမၼတာ ေသြးဆင္း မ်ားလာျခင္း၊ ရာသီေသြး ေပၚၿပီးေသာ္လည္း ေသြးနည္းနည္းခ်င္း မၾကာမၾကာ ဆင္းေနျခင္း၊ ရာသီ လာသည့္ အခါ ဗိုက္နာ ဗိုက္ေအာင့္ ေဝဒနာ ခံစား လာရျခင္းမ်ား ေတြ႔ၾကံဳရတတ္သည္။ တခ်ိဳ႕မွာမူ သားအိမ္ႏွင့္ သားအိမ္ျပြန္ ေရာင္ရမ္း ျခင္း၊ သားအိမ္ လည္တံ ထိခိုက္ ဒဏ္ရာရျခင္း၊ သားအိမ္တြင္း ထည့္ထားေသာ ပစၥည္းေလး ေနရာ လြဲမွား ေရာက္ရွိျခင္းမ်ား ျဖစ္တတ္ ေသာ္လည္း ေတြ႔ရခဲေသာ ျပႆနာ မ်ားသာ ျဖစ္သည္။
သားအိမ္တြင္း ပစၥည္း ထည့္ထားေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အတြက္ ပစၥည္း စတင္ထည့္ေသာ ပထမႏွစ္ အတြင္း မေတာ္တဆ ကိုယ္ဝန္ ရသြားႏိုင္ေသာ ႏႈန္းမွာ အမ်ိဳးသမီး ဦးေရႏွင့္ ႏွစ္အေရအတြက္ ေျမာက္လဒ္ တစ္ရာလွ်င္ ႏွစ္ေယာက္ သံုးေယာက္မွ် ရွိေသာ္လည္း ပစၥည္း ထည့္ထားေသာႏွစ္ ၾကာေလေလ၊ ထိုပစၥည္းေၾကာင့္ အလိုအေလ်ာက္ သားေလွ်ာ သြားႏိုင္သည့္ အခြင့္အလမ္း မ်ားပါသည္။
၅။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရာသီေသြး ေပၚေသာ ဓမၼတာ စက္ဝန္းအရ ရက္ေရွာင္ျခင္း။
ပဋိသေႏၶ တားဆီးရန္ အတြက္ ထိုးေဆး အသံုးျပဳျခင္း၊ တားေဆး ကတ္ စားသံုးျခင္း၊ သားအိမ္တြင္း ပစၥည္း ထည့္ျခင္း၊ အမ်ိဳးသားမ်ား သားေရစြပ္ သံုးျခင္း နည္းလမ္းမ်ား ကို အဆင္မေျပ၊ မႏွစ္သက္၍ မသံုးလို ပါက ရက္ေရွာင္ျခင္း နည္း (Safe Period-Rhythm Method) ကို သံုးၾကသည္။
ရက္ေရွာင္ျခင္း နည္းလမ္းမွာ ကိုယ္ဝန္ ရရွိရန္ အခြင့္အလမ္း အလြန္ နည္းပါးေသာ ရက္မ်ား တြင္သာ လိင္ဆက္ဆံျခင္း ျပဳၿပီး က်န္ ရက္မ်ားတြင္ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ဝန္ ရရွိရန္ အခြင့္အလမ္း အလြန္ နည္းပါးေသာ ရက္မ်ား (Safe Period) သည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ၏ ဓမၼတာ စက္ဝန္းလည္ပတ္ သည့္ ရက္ကာလ မတူညီ သည့္အတြက္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မတူညီ ႏိုင္ေခ်။ ဥပမာ အားျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ၏ ဓမၼတာ စက္ဝန္း (Menstrual Cycle) သည္ လစဥ္ ၂၈ ရက္စက္ဝန္း (28 days Cycle) ျဖစ္ပါက လိင္ ဆက္ဆံျခင္း ျပဳလိုပါက ျပဳႏိုင္ေသာ (Safe Period) မွာ ရာသီလာ ေနစဥ္ရက္မ်ား (The days of Menstrual Flow) ႏွင့္ ရာသီ လာၿပီးေနာက္ ၃-ရက္၊ ရာသီ မလာခင္ ၉-ရက္တို႔ျဖစ္သည္။
အကယ္၍ အမ်ိဳးသမီး၏ ဓမၼတာ စက္ဝန္းကာလသည္ ၂၈-ရက္ထက္ ပိုတို ေနပါက ၎ ပိုတိုေတာင္းေသာ ရက္ကို ရာသီလာၿပီး ေနာက္ ၃-ရက္မွ ထပ္မံ ႏႈတ္ရမည္။ ဥပမာ အားျဖင့္ ယင္းအမ်ိဳးသမီး၏ ဓမၼတာစက္ဝန္းသည္ ၂၆-ရက္သာ ရွိသည္ဆိုပါက ယင္းအမ်ိဳးသမီးသည္ ရာသီလာေနစဥ္ရက္မ်ား၊ ရာသီလာၿပီးေနာက္ ၁-ရက္ႏွင့္ ရာသီမလာခင္ ၉-ရက္အလိုတို႔တြင္ လိင္ဆက္ဆံျခင္းျပဳႏိုင္ပါသည္။
အမ်ိဳးသမီး၏ ဓမၼတာစက္ဝန္းသည္ ၂၈-ရက္ထက္ ပိုၾကာရွည္ပါက ထို ပိုလာေသာရက္ကို ရာသီ လာၿပီးေနာက္ ၃-ရက္တြင္ ေပါင္းထည့္ ရပါသည္။ ဥပမာ- ထိုအမ်ိဳးသမီး သည္ ၃၀-ရက္စက္ဝန္း (30 days Cycle) ရွိပါက ထိုအမ်ိဳးသမီးအတြက္ (Safe Period)မွာ ရာသီ လာေနစဥ္ ရက္မ်ား(the days of Menstrual Flow) ႏွင့္ ရာသီ လာၿပီး ေနာက္ ၅-ရက္ (5 days Postmenstrually)၊ ရာသီ မလာမီရက္ (9 days Premenstrually) တို႔ ျဖစ္သည္။ အၾကမ္းဖ်င္း အားျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အားလံုး အတြက္ ရာသီ မလာမီ ၇-ရက္သည္ လိင္ဆက္ဆံျခင္း ျပဳေသာ္လည္း ကိုယ္ဝန္ရရန္ အခြင့္အလမ္း အလြန္ ရွားပါး၍ လံုျခံဳ စိတ္ခ်ရဆံုး အခ်ိန္မ်ား ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ဤနည္းလမ္းကို ဓမၼတာ မွန္မွန္ လာေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ကသာ သံုးသင့္ၿပီး ဤနည္းလမ္း သည္ မေတာ္တဆ ကိုယ္ဝန္ရရွိ သြားႏိုင္သည့္ ႏႈန္း ျမင့္သျဖင့္ စိတ္မခ်ရေပ။
၆။ အမ်ိဳးသား၏ သုက္ရည္ကို အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္သူ၏ မိန္းမကိုယ္ ျပင္ပ၌သာ စြန္႔ပစ္ရန္ အတြက္ လိ္င္ဆက္ဆံမႈကို သတိျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း။
ဤနည္းကို (Incomplete Coitus) ဟုေခၚသည္။ သံုးမ်ိဳး ထိန္းခ်ဳပ္ၾကသည္။ ဤနည္းမ်ား သည္ ေဆးဝါး ပစၥည္းကိရိယာ တစ္စံုတစ္ရာ မလိုအပ္၍ ေငြေၾကး အထူးတလည္ကုန္က်ရန္ မလိုအပ္ေသာ္လည္း မေတာ္တဆ ကိုယ္ဝန္ရသြားႏိုင္သည့္ႏႈန္းမွာ အမ်ိဳးသမီး ဦးေရႏွင့္ ႏွစ္အေရအတြက္ ေျမွာက္လဒ္တစ္ရာလွ်င္ ၁၂ ေယာက္မွ ၃၆ ေယာက္ထိရွိသျဖင့္ ႏႈန္းအလြန္ျမင့္မားသည္။ စိတ္ခ် လံုျခံဳမႈ အလြန္နည္း သည္ ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။
(ယဥ္မင္းဦး (ေဆးတကၠသိုလ္) ၏ သေႏၶကာတာ မွ)