ပစ္စလက္ခတ္ ရတနာေျမ
ထိုေဒသထြက္ ကုန္ ပစၥည္းသည္ ကမၻာ့ေစ်းကြက္တြင္ တန္ဖိုးႀကီးစာရင္း၀င္သည္။ တိုင္းျပည္ ၀င္ေငြအမ်ားအျပားရေစသည္။ ျမန္မာျပည္ေဒသအႏွံ႔မွ ျပည္သူ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ အလုပ္ေပး ထားႏိုင္သည္။ လူဦးေရ သိန္းခ်ီ အေျခခ်ေနထိုင္ၿပီး နံနက္လင္းခ်ိန္ မွသည္ ညမိုးခ်ဳပ္သည္အထိ ပ်ား ပန္းခတ္လႈပ္ရွားေနၾကသည္။ ပတ္ ၀န္းက်င္ေဒသမ်ားသို႔ ျဖန္႔ခြဲသြား လာႏိုင္သည့္ လမ္းမ်ား အရပ္ေလးမ်က္ႏွာေဖာက္လုပ္ထားသည္။
သို႔ေသာ္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕၏ အဂၤါ ရပ္လားလားမွ်မရွိဘဲ အိမ္ေထာင္ ဦးစီးက မ်က္ကြယ္ျပဳထား၍ ေစာင့္ေရွာက္သူမဲ့ေနေသာ အိမ္ပ်က္ တစ္လံုးသဖြယ္။ ဆိုင္ကယ္မ်ား၊ ကားမ်ားလြန္းထိုးသြားလာေနၾက ေသာ္လည္း တစ္ၿမိဳ႕လံုး မည္သည့္ေနရာမွ မီးပြိဳင့္မရွိ။ ၿမိဳ႕ေလးအမ်ားစုတြင္ ေတြ႕ရေသာ ကတၱရာလမ္းပင္မရွိ။ မိုးရြာပါက ေနအိမ္မ်ား ေရနစ္ျမဳပ္သလို မိုးမရြာပါကလည္း ၂၄ နာရီ ဖုန္တေထာင္း ေထာင္းႏွင့္ အသက္႐ွဴက်ပ္ေန သည့္ ေဒသျဖစ္ပါသည္။
ထိုၿမိဳ႕သည္ ကမၻာေက်ာ္ ေက်ာက္စိမ္းေျမ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ျဖစ္ ပါသည္။ ေက်ာက္စိမ္းရတနာကို ၀တ္ဆင္ထားသူအတြက္ လုံၿခံဳမႈ၊ ခမ္းနားထည္၀ါမႈဂုဏ္ျဒပ္မ်ားရွိ သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ သို႔ ေသာ္ ကမၻာ့အဆင့္အရည္အေသြး ျပည့္မီေသာ ေက်ာက္စိမ္းမ်ား ထြက္ရာ ဖားကန္႔ေဒသမွာေတာ့ လံုၿခံဳမႈ၊ ခမ္းနားထည္၀ါမႈတို႔ အ လ်ဥ္းမရွိ။ အစိုးရႏွင့္ စီးပြားေရး သမားအက်ဳိးတူဟူေသာ ေခါင္း စဥ္ျဖင့္ ဖားကန္႔၀မ္းၾကာတိုက္မွ သားျမတ္ရတနာေက်ာက္စိမ္း မ်ားကိုသာ ထုတ္ယူသြားၾကေသာ္ လည္း ေဒသအက်ဳိးကို မ်က္ကြယ္ ျပဳခဲ့ၾကသည္ဟု ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ခံမ်ား က ေျပာၾကသည္။
‘‘ဒီေဒသကထြက္တဲ့ ေက်ာက္စိမ္းကရတဲ့၀င္ေငြကို အခ်ဳိးခ်ၿပီး ေတာ့မွ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ခံစားခြင့္ေပးတယ္ဆိုရင္ ၿမိဳ႕က ေရႊေရာင္ေတာက္ေနၿပီ။ ဒီကိုျပန္ ၿပီး ပံ့ပိုးဖို႔ နယ္ေျမဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ ဖို႔ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူး သူတို႔မွာမရွိတာ။ ရသမွ်ကို အကုန္အိတ္ထဲထည့္တာကိုး’’ဟု ဖားကန္႔ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ ဖ ဦးခင္ေမာင္ခ်ဳိက ေဒါသသံစြက္ ေသာ ေလယူေလသိမ္းျဖင့္ ေျပာ သည္။
တန္ဖိုးႀကီးေက်ာက္စိမ္းအ လွ်ံပယ္ထြက္သည့္ ဖားကန္႔ေဒသတြင္ အင္တာနက္လိုင္းမ်ား မ ေကာင္းပါ။ ဖုန္းဆက္သြယ္ေရး အဆင္မေျပ။ အစိုးရက ေပးေသာ လွ်ပ္စစ္မီးမရေသးဘဲ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီတစ္ခုက တစ္ယူနစ္ ၈၀၀ က်ပ္ျဖင့္ေပးေသာ လွ်ပ္စစ္မီးကို သာ ေဒသခံမ်ားအသံုးျပဳေနရ သည္။ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားဦးစားေပး သည့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားေအာက္တြင္ ကမၻာေက်ာ္ ေက်ာက္စိမ္းေျမ သည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမရွိဘဲ ေခတ္ေနာက္က်က်န္ေနျခင္းကို ဖားကန္႔ေဒသ ပတ္ခ်ာလည္ ေက်ာက္စိမ္းေမွာ္ျမင္ကြင္းမ်ားက သက္ေသအျဖစ္ရွိေနပါသည္။
ေမွာ္ဆိုသည့္အတိုင္း ေန႔ျမင္ညေပ်ာက္လမ္းမ်ားအစီအစဥ္မ က်ေဖာက္လုပ္ထားသည့္ ေျမႀကီး လမ္းမ်ားေပၚတြင္ ဧရာမေျမသယ္ကားႀကီးမ်ားက ေျမစာမ်ားတင္ ေဆာင္ကာ လြန္းထိုးေမာင္းႏွင္ေန သည္။ ေနပူပူ၊ ဖုန္ထူထူတြင္ ေတာင္ကမ္းပါးယံမ်ားကို စက္ယႏၲရားႀကီးမ်ားက ကုတ္ဖဲ့ကာ ေျမသယ္ကားႀကီးမ်ား တင္ေဆာင္ေနသည္။ ကုမၸဏီမ်ားက ၀န္ထမ္းမ်ားကိုသာ အလွည့္က်အနားေပးၿပီး စက္ယႏၲရားမ်ားကို အနားမေပးပါ။ ဖားကန္႔ေဒသတြင္ ၂၄ နာရီပတ္လံုးၾကားေနရသည့္ အသံက စက္ယႏၲရားႀကီးမ်ားဆီမွ ထြက္ေပၚေနသည့္ ငယ္သံပါေနေသာအင္ဂ်င္သံမ်ားပင္။
‘‘ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တူး ေနၾကလဲဆိုရင္ ဖားကန္႔မွာ ေမြး ကတည္းက ရွိေနတဲ့သူေတာင္ ေမွာ္ေတြ ဘက္ဆယ္ရက္ေလာက္ မေရာက္ျဖစ္တာနဲ႔ မ်က္စိလည္ သြားမယ္။ စြန္႔ပစ္ေျမစာေတြကို လမ္းဖို႔ၿပီး ေတာင္ေတြကို ၿဖိဳေန တာ။ အရင္လမ္းေတြက ရြာျဖစ္၊ ရြာေတြက ေျမစာပံုအေဟာင္း ေတြေပၚတည္။ ျဖစ္ခ်င္တုိင္းျဖစ္ ပဲ။ ျမင္မေကာင္းဘူး’’ဟု ဖားကန္႔ ၿမိဳ႕ မရွီကေထာင္ရပ္ကြက္တြင္ ေနထိုင္သူ ကိုလွေထြးက ေျပာ သည္။
လသားအရြယ္ကေလးငယ္ ကို ေခၚလာကာ ေက်ာက္စိမ္း ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းအမ်ဳိးသားေနာက္လိုက္လာခဲ့သည့္ သားသည္ အေမတစ္ဦးက ဖားကန္႔ေဒသသို႔ ေရာက္ေနသည္မွာ ၁၀ ရက္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ၾကားေနက်မဟုတ္သည့္ စက္ယႏၲရားႀကီးမ်ား၏ အသံေၾကာင့္ ကေလးမွာ ထိတ္လန္႔ေနသည္ဟု ေျပာသည္။
ဖားကန္႔ ရတနာေျမတြင္ တရား၀င္စာရင္းမ်ားအရ တန္ ၃၀မွ တန္ ၁၀၀ ၾကား ဘက္ဟိုး ၁,၈၇၂ စီး၊ ေျမသယ္ကားႀကီးအစီးေရ ၃,၃၂၇ စီးျဖင့္ ေက်ာက္စိမ္းတူး ေဖာ္ေရးလုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း သတၳဳတြင္း၀န္ႀကီးဌာန ဒု၀န္ႀကီး ဦးသန္းထြန္းေအာင္က လႊတ္ ေတာ္သို႔ ရွင္းလင္းျပခဲ့သည္။ သို႔ ေသာ္ ယင္းကိန္းဂဏန္းမ်ားသည္ စာရြက္ေပၚတြင္ ျမင္ရသည့္ စက္ ယႏၲရား အေရအတြက္သာျဖစ္ သည္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ထဲမွ ေန၍ မသမာမႈျပဳခဲ့သူ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ဇာတ္လိုက္မ်ားက စက္ယႏၲရားမ်ားမည္မွ်တင္သြင္းခြင့္ေပးခဲ့သည္ဆိုသည္ကို အတိအက်မသိႏုိင္ေသးပါ။ ၀န္ခံသူက ၀န္ခံေနသလို ကုမၸဏီတာ၀န္ရွိသူအခ်ဳိ႕ တိမ္းေရွာင္ေနသည္ဟုပင္ ေဒသတြင္းသတင္းမ်ားထြက္ေပၚေနသည္။ ေျမစာပံုၿပိဳက်မႈေၾကာင့္ အေရအတြက္ခန္႔မွန္းႏိုင္ရန္ပင္ ခက္ခဲသည့္ လူေသဆံုးမႈမ်ား ဖံုးမရ၊ ဖိမရ အေျခအေနေရာက္မွသာ ဖားကန္႔အေရး ေဆြးေႏြးၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ပတ္၀န္းက်င္ၿမိဳ႕ရြာမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲကာ အလံု ပိတ္ေဒသတစ္ခုကဲ့သို႔ ျဖစ္ခ်င္ တိုင္းျဖစ္ေနခဲ့သည့္ ဖားကန္႔ေဒသ တြင္း ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ ဟု ဆိုကာ ဒု၀န္ႀကီး ဦးသန္းထြန္း ေအာင္က လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပ ခ်က္မွာလည္း ေဒသတြင္းအေျခ အေနမ်ားကို လံုး၀မေလ့လာဘဲ ေျပာခဲ့သည့္ ရယ္ရႊင္ဖြယ္ဟာသ တစ္ခုလိုျဖစ္ေနေၾကာင္း ေဒသခံ မ်ားက ေ၀ဖန္ၾကသည္။ ဦးသန္း ထြန္းေအာင္က ဖားကန္႔ေဒသတြင္ေက်ာက္စိမ္းထုတ္လုပ္မႈ လံုး၀ ပိတ္သိမ္းျခင္း၊ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ထုတ္ျပန္ျခင္းႏွင့္ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ရန္ လႊတ္ ေတာ္သို႔ တင္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ယင္းတင္ျပခ်က္ကို လႊတ္ ေတာ္က ခ်က္ခ်င္းပယ္ခ်ခဲ့သည္။ တင္ျပခ်က္အေၾကာင္းအရာမ်ား သည္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထိခိုက္ေစသလို ေဒသခံမ်ားအပါ အ၀င္ ျပည္တြင္းေရႊ႕ေျပာင္းအ လုပ္သမားမ်ား စား၀တ္ေနေရး ထိခိုက္ေစသည္ဟု ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္နာယက သူရဦးေရႊ မန္းက သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံ သ၀ဏ္လႊာေပးပို႔ခဲ့သည္။ ဖား ကန္႔ေဒသတြင္ ေရမေဆးဟု အ လြယ္ေခၚၾကသည့္ ျပည္တြင္းေရႊ႕ ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားအေရ အတြက္ သိန္းခ်ီ၍ ရွိေနသည္။ ဦး သန္းထြန္းေအာင္၏ လႊတ္ေတာ္ သို႔ တင္ျပခ်က္မ်ားကို ၾကားသိခဲ့ သည့္ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ခံမ်ား၊ ေက်ာက္ စိမ္းေရာင္း၀ယ္ေရးသမားမ်ားက လက္မခံႏုိင္ဘဲ အစိုးရသည္ ျပည္သူလူထု၏ သေဘာဆႏၵကိုသာ နားေထာင္သင့္ၿပီး ေဒသတြင္း ေက်ာက္မ်က္ထုတ္လုပ္ေရးတြင္ မသမာျပဳသူအစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ား ႏွင့္ ကုမၸဏီမ်ားကိုသာ အာ႐ုံစိုက္စစ္ေဆးသင့္ေၾကာင္း ေျပာၾက သည္။
ဖားကန္႔ေဒသသို႔ တရားမ၀င္စက္ယႏၲရားမ်ား ေရာက္ရွိေန ေသာေၾကာင့္ အစိုးရအဖြဲ႕တာ၀န္ ရွိသူမ်ားကို စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး၀င္ ေနခ်ိန္ ယင္းအဆိုတင္ခဲ့ျခင္းက ေက်ာက္မ်က္ထုတ္လုပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ တာ၀န္အရွိဆံုးသတၱဳ တြင္း၀န္ႀကီးဌာနကို သံသယ၀င္ ေစခဲ့သည္။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိ သည့္ တည္ဆဲအစိုးရက လက္ရွိ ဖားကန္႔ျပႆနာအေရးယူမႈအ ဆင့္ဆင့္တြင္လည္း ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ ေနဆဲျဖစ္သည္။ ျပည္နယ္အဆင့္ ၀န္ႀကီးအခ်ဳိ႕၊ ဌာနဆိုင္ရာၫႊန္ၾကားေရးမွဴးအခ်ဳိ႕တို႔ကို ရာထူးမွအနားေပးျခင္း ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ေနေသာ္လည္း တိက်ေသာ သတင္းထုတ္ျပန္မႈမလုပ္ေသးေပ။ ဖားကန္႔ရတနာေျမကို နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ကုပ္ေသြးစုပ္ခဲ့သူမ်ား၏ ေနာက္ပိုင္းဇာတ္လမ္းက ထံုးစံအတိုင္း ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိေပ။
ဖားကန္႔ေဒသထြက္ ေက်ာက္စိမ္းမ်ားကို အဓိကႀကီးၾကပ္ရန္ သတၱဳတြင္း၀န္ႀကီးဌာနက လံုးခင္းေက်းရြာအုပ္စုတြင္ တည္ေဆာက္ ထားေသာ ျမန္မာ့ေက်ာက္မ်က္ ရတနာေရာင္း၀ယ္ေရးလုပ္ငန္း ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္ေရးဌာန၏ ေဆာင္ပုဒ္ကလည္း ေဒသခံမ်ား ကို ခံရခက္ေစခဲ့သည္။
ေဆာင္ပုဒ္မွာ ေျမလႊာကိုဖြင့္၊ ျပည္ကိုျမႇင့္အံ့ဟူ၍။ ဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီေမာင္းျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးသည့္ အသက္ (၂၁) ႏွစ္အရြယ္ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ေဒသခံ ကိုမိုးသူက ‘‘ဘယ္ျပည္ကိုျမႇင့္မွာလဲ။ တ႐ုတ္ျပည္ကို ျမႇင့္မွာလား’’ဟု ဆိုေလသည္။
ယခုႏွစ္သစ္တြင္ေတာ့ ထို ေဆာင္ပုဒ္ေနရာတြင္ ေက်ာက္ မ်က္တူးေဖာ္ေရးဌာနဟု ေျပာင္း လဲေရးသားထားပါသည္။ ေျမလႊာကို ဖြင့္ၿပီးၿပီလားဆိုသည္ကိုေတာ့ အစိုးရႏွင့္ ေက်ာက္စိမ္းကုမၸဏီ မ်ားကသာ တပ္အပ္သိႏုိင္ပါလိမ့္ မည္။
‘‘ကုမၸဏီတစ္ခ်ဳိ႕က သိပ္ ေကာင္းတဲ့ ေက်ာက္ေတြကို ႏိုင္ငံ ကို အပ္တာမွ မဟုတ္တာ။ ခိုး ၀ွက္ၿပီး ေအာက္လမ္းကေန ျပည္ ပကို ပို႔တာေလ။ မွတ္ပံုတင္တယ္ဆိုတာ ေက်ာက္စုတ္ေက်ာက္ပဲ့ ေတြတင္တာ’’ဟု ေက်ာက္စိမ္းကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ ၀န္ထမ္းအျဖစ္ ၂ ႏွစ္ခန္႔က်င္လည္ဖူးခဲ့သူ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ေရာက္ ပ်ဥ္းမနားေဒသခံတစ္ဦးက သတၱဳတြင္း၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ ေက်ာက္စိမ္းကုမၸဏီမ်ားၾကားမွ မသမာမႈအခ်ဳိ႕ကို ေဖာက္သည္ခ် သည္။ ေက်ာက္မ်က္တူးေဖာ္ေရး က႑တြင္ က်င့္သံုးေနဆဲ ႏုိင္ငံ ေတာ္ႏွင့္ အက်ဳိးတူစနစ္ ေခါင္း စဥ္ေအာက္တြင္ ကုမၸဏီမ်ားက တူးေဖာ္ထားသည့္ ေက်ာက္စိမ္း မ်ားအား စိစစ္ႀကီးၾကပ္ရန္ ကုမၸဏီတစ္ခုခ်င္းစီသို႔ သတၱဳတြင္း၀န္ႀကီးဌာနက ႀကီးၾကပ္အျဖစ္ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးေစလႊတ္ထားသည္။ ကုမၸဏီႀကီးၾကပ္သူ နာမည္ခံထို၀န္ထမ္းသည္ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္မ်ား ျမႇဴဆြယ္ရာ ေနာက္တေကာက္ေကာက္လိုက္သြားေသာအခါ ဖားကန္႔ရတနာေျမမွ ေက်ာက္စိမ္းမ်ားသည္လည္း ေမွာင္ခိုလမ္းေၾကာင္းမွတစ္ဆင့္ ျပည္ပသို႔ ေရာက္သြားေလသည္။
‘‘ေက်ာက္ေကာင္းရတယ္ဆိုရင္လည္း ေနျပည္ေတာ္ေရာက္ တယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ တ႐ုတ္ျပည္ ေရာက္တာပဲ။ ကုမၸဏီမွာရွိတဲ့ ႀကီးၾကပ္ကို မိန္းမႀကိဳက္ရင္ မိန္းမ၊ ေရႊႀကိဳက္ရင္ ေရႊ၊ ေငြႀကိဳက္ရင္ေငြေပးတယ္။ ေက်ာက္ဂိုေဒါင္ ေသာ့ေတာင္ ကုမၸဏီကို အပ္လိုက္တာ။ အစိုးရက လႊတ္ထားတဲ့ ႀကီးၾကပ္ေတြက ဒီမွာရွိတဲ့ ေက်ာက္ တစ္လံုးက ေသာင္းအထက္တန္ မွန္းလဲ မသိဘူး။ ေထာင္အထက္တန္မွန္းလဲ မသိဘူး’’ဟုေျပာသည္။
တည္ဆဲအစိုးရလက္က်န္ သက္တမ္းအတြင္း ေက်ာက္စိမ္း တူးေဖာ္မႈမ်ား အရွိန္ျမႇင့္လုပ္ ေဆာင္ေနေၾကာင္း သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚၿပီးေနာက္ ဖားကန္႔ေဒသတြင္း အေျခအေနမ်ားကို အစိုးရက စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးျပဳ လုပ္ေနသည္။ ေက်ာက္စိမ္းကို အမီွျပဳကာအဂတိလိုက္စားသူ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္မ်ားအား အေရးယူေနသည့္အေပၚလည္း ျပည္သူလူထုက ႀကိဳဆိုသလို စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါသည္။ လပိုင္းသာက်န္ေတာ့သည့္ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအဖြဲ႕၏ ဂုဏ္သိကၡာသည္ ဖားကန္႔အေရး မည္သို႔ေျဖရွင္းေပးခဲ့မည္လဲဆိုသည့္အေပၚ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ မူတည္ေနပါသည္။
7daynews
No comments