ထူးဆန္းေသာ စိတ္တန္ခိုး အပိုင္း ( ၁၂ )
က်ြန္ုပ္ရဲ႕ စကားေတြက သံေခ်ာင္းေတာင္အေရေပ်ာ္နိုင္သည္ ဟု က်ြန္ုပ္ ဆရာက ေျပာေလသည္ အင္း က်ြ နု္ပ္ ရဲ႕ စိတ္ကို သိတာေပါ့ အေၾကာင္း ကို သိတာေပါ့ သူကေတာ့္ ေျပာေသးသည္ သူက ကုန္ေရာင္းတာေပါ့ အင္း သူရဲ့ ကုန္ေတြကို က်ြန္ုပ္က ေကာင္းတယ္ ျပီးရင္ လူမ်ားေတြ ေမးရင္ မေကာင္းဘူးဟု ေျပာေလသည္ ငါ သာမင္းစကားေတြကိုသာ ယုံရင္ ငါမွားမွာ အင္း တျခားသူသာဆို ရူးသြားနိုင္ေလာက္တယ္ စိတ္ကူးေတြယ ဥ္ ျပီးေတာ့္ အင္း က်ြန္ုပ္ေျပာလိုရင္းက စကားဆိုတာ ေျပာတိုင္းမေကာင္းဘူးဆိုတာသာ ေကာင္းျခင္းမေကာ င္းက လူတိုင္းမွာရွိေလသည္ မွားရင္ အမွန္ျမင္ေအာင္လုပ္ မွန္ရင္ ဘယ္သူမွားမွား မွန္ေအာင္ထိန္းထားရ တာေပါ့ ဟုက္တယ္ဟုက္ ဘ၀ဆိုတာလည္း တစ္ခါတစ္ခါ ဆူးေတြနဲ႕ေပါ့ ကိုယ္တိုင္ လမ္းက ေဖာက္ရမည္ မ ဟုက္ပါလား ဆူးရွိရင္ ပန္းခင္းလမ္း ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရသည္ မေျဖာင့္လွ်င္ ေျဖာင့္ေအာင္ လမ္းကို လုပ္ရသည္ ဟုက္သည္ မဟုက္သည္ကား သူငယ္ခ်င္းတို႕က က်ြန္ုပ္စာကို ေ၀ဖန္ရတာေပါ့ အေကာင္းအဆိုးေတြက ကို ယ္တိုင္ ေတြးေခါ စဥ္းစားျပီးမွယုံေပါ့ စာေတြေရးထားတိုင္းလည္း မွန္ခ်င္မွ မွန္တာ အကုန္လုံးကို သိမ္း က်ဳံး ျပီး ေ ျပာတာမဟုက္ေပ ညိသြားမွာ ဆိုးလို့ ထိမ္းရေသးသည္ မညိေအာင္ေနရတာ စိတ္ထိမ္းနိုင္နည္း တစ္မ်ဳိးေပါ့ အင္း တစ္ခါ တစ္ခါ ဘ၀ဆိုတာလမ္းနွင့္တူေလသည္ တစ္ခါတစ္ခါ က်ြန္ုပ္တို႕ဘ၀ေတြကို ေငးမိ သည္ ခါးတာခ်ဳိျမိန္ျခင္းဆိုတဲ့အရသာက မေတြ႕ေသး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပးျပီးျမင္မိသည့္အခါ သူတို့ ဘ၀ေ တြက ပိုျပီး ခါးမွန္းသိလိုက္ရေလသည္ တစ္ခါတစ္ခါ အျမင့္ကို ျမင္မိသည့္အခါ ေခါင္းမူးေလသည္ အနိမ့္ ကို ျမင္မိသည့္အခါ မွ ျပန္ျပီး ကိုယ့္ထက္နိမ့္တဲ့သူေတြက ရွိေသးပါလား ဟု ေတြးမိေလသည္ ခါးျခင္း မခါးျခ င္းသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ေနမည္မဟုတ္ပါလားဟု ေမးေနမိေလေတာ့္သည္ ..........................ပုံ/ေဇယ်ာသူရ
